Bıldırcınlar,sülüngillerin en küçüğüdür. Genelde erkek ve dişi aynı görünüştedir.Erkekler, gerdanlarındaki koyu lekeden ayırt edilebilirler. Bıldırcınlarınerginlerinde baş, açık boz kahverengidir. Gaga dibi ve alından başlayankoyu ince şeritler enseye kadar iner. Sırtı ve kuyruğu boz kahverengi,üzeri boyuna san çizgili ve koyu lekelidir. Kanatları ve kanat örtütüyleri ise enine sarı çizgilidir. Bıldırcın Göğsü sarı kahverengi ve koyu benekli, karın kısmı kirli beyaz, krem rengidir. Bıldırcınınkanatlarını örten yan tüyler kahverengi boyuna sarı çizgili, üzerlerikoyu kahverengi lekelidir. Gaga, gri-boz, ayaklar kirli sarı renklidir.Hızlı kanat çırpışları ile alçaktan uçar. Uzak mesafeye gitmez.Konacağına yakın kanat süzer ve kanat çırparak konar. Boyu 18 cm.civarındadır. Çiftleşme zamanı günün erken saatlerinde ve akşamüstleri, hatta geceleri bile erkekler uzaklardan duyulabilen bir sesle"pıt-pıdıyk, pıt pıdıyk" diye öterler. Ürktüğü ve havalandığı zamanhızlı kalktıkları için kanatlarından "pirinnnn" diye bir ses çıkar.
Yurdumuzda rastlanan bıldırcınların bir bölümü yaz göçmeni, bir bölümüde geçit kuşudur. İlkbaharda yurdumuza gelen bıldırcınlar Marmara veEge'nin yüksek yerlerindeki yaylalar ve tarlalarda Orta ve DoğuAnadolu'da ekin tarlaları, otlaklar ve yaylalarda yuvalanırlar. Toprağıhafifçe eşerek açtığı kuru bir yuvada dişi 18-20 gün yatar. Yavrular2'inci hafta sonunda uçmaya başlar. 6 hafta sonra anaları kadar olur veağustos sonu eylül başında güneye göç edecek hale gelirler. Özellikleeylül, ekim aylarında Karadeniz, Marmara ve Trakya Bölgeleri'nderastlanan bıldırcınlar kuzeyden gelen geçit kuşudur. Romanya, Ukraynave Kırım ovalarında kuluçkaya yatan bu kuşlar sonbaharda yurdumuzüzerinden güneye geçer. Bir kısmı da Akdeniz ve Güney Ege'deki ovalardakışı geçirirler. Bıldırcınlar ekin tarlalarında kuru kısaotluklarda, meralarda yaşarlar. Keklikler gibi sürü halindebulunmazlar. Tek veya bir kaçı bir arada gezerler. Ekin taneleri, ottohumları, bitkilerin körpe kısımları ile beslenirler. Bıldırcın yavrularıilk 4 hafta böcek, kurt, tırtıl, karınca yumurtası ile beslenir.Yurdumuzdan başka bütün kuzey yarım küresinde bulunur. Kışı OrtaAfrika'da geçirirler.
BILDIRCIN AVI
Her yeni av sezonu bıldırcın avıyla açılır. Avcılığa yeni başlayanların genelde ilk gittikleri av, bıldırcın avıdır.Diğer avlara nazaran daha kolaydır. Yeterince avlanma olasılığı yüksekolduğu için de zevklidir. Çok az giyim ve teçhizat gereklidir. Avmerası; anız tabir edilen tarlalar, kısa otluklar, gündöndü veya diğersebze türü bitkilerin mevcut olduğu tarla ve bahçelerdir. Ava yenibaşlayanlar, bu arazilerde kolayca yürüyebilirler. Bıldırcın,genelde düz uçuşlu bir kuş olduğu için tecrübeli avcılar nadiren boşaatarlar. Ancak, bütün bunlara rağmen bıldırcın avının da kendine göre bazı incelikleri vardır.
TÜFEK
Bıldırcın avının tüfeği,avcılığa yeni başlayanlar için, her avda olduğu gibi 12 çaplı birsilahtır. Bu silahın namlu boyu 60-65cm., şokları da 4/4 (silindir/silindir) veya 2/4 (silindir / yarım silindir) olabilir.
FİŞEK
Kullanılacak fişekteki saçmalar l0 veya 11 numara olabilir. Bu noktadaavcıların sıkça içine düştükleri bir yanlışlık da, bu ava gidenavcıların genellikle ellerindeki kötü fişekleri bıldırcın avındakullanmalarıdır. Bu davranış tamamen yanlış olup, avcı etiğine tersdüşer.
KIYAFET
Bıldırcın avıyurdumuzda ağustos ayı ortasında başlar. Bir gömlek, yelek ve fazlakalın olmayan ama diken geçirmeyen bir pantolon ile yüksek konçlu rahatbir spor ayakkabı bu iş için yeterlidir. Giyim konusunda dikkatedilmesi gereken en önemli nokta üstünüze giyeceğiniz kırmızı bir yelekve özellikle kırmızı bir şapkadır. En sık av kazaları, özelliklemeraların da kalabalık olması nedeniyle bıldırcın avlarında meydanagelmektedir, iyi bir güneş gözlüğü, sizi belki de gözünüze gelebilecekbir saçmadan korur.
( Sürdürülebilir Avcılık İçin Temel Eğitim Kitabı )
İstanbul' da Bıldırcın Avı
İstanbul'da bıldırcın avıen çok Rumeli yakasında Bakırköy' ün ilerisinden başlayıp Büyükçekmece'ye kadar uzanan kırlık arazide, özellikle Avcılar, Ambarlı, Beylikdüzü.Hadımköy ve Haramidere' de, Karadeniz kıyısında Karaburun'da, Anadoluyakasında ise Maltepe' den Kartal'a uzanan alanda yapılırdı.İstanbul'da bıldırcın fermacı, yani koklayarakyerini bulduğu avı burnuyla işaret ederek avcıya gösteren av köpekleriyardımıyla, av tüfeği ile avlanıyordu. Karadeniz kıyılarında ise ahaligeceleri ateşle veya lamba ışığı ile cezbettikleri bıldırcınlarıağlarla yakalardı. Kimi zaman kuşlar çok bitkin düştükleri için ellebile yakalanırdı. Bu şekilde tutulan bıldırcınların bir bölümüİstanbul'a kafeslerle gönderilir, Beyoğlu Balık pazarında canlı canlısatılırdı. Bıldırcın mevsiminde bazı günler hiç kuş olmaz, bazı günlerde her adımda bıldırcın kalkardı. Kuşun çok bol olduğu günlere,İstanbul avcıları İtalyanca gün anlamında "giornata'dan curnataderlerdi. İstanbul'da gece şiddetli karayel estiğinde ertesi günbıldırcın bol olurdu.
İstanbul'da bıldırcın avcılarınınpîri Sadrazam Koca Reşid Paşanın torunu Veliyeddin Kocareşid'di.Veliyeddin Bey Küçükçekmece ile Büyükçekmece arasında bulunan YakupluKöyü yakınındaki çiftliğînde 1889'dan 1934'e kadar her yıl bıldırcınavlamıştı. Bu zaman zarfında bir mevsimde 3,394 kuşla en çok bıldırcını1893'te vurmuştu. Günlük rekorunu da 404 kuşla aynı yılın 13Eylülündeki curnatada kırmıştı. Bütün avcılık hayatında vurduğu bıldırcın sayısı ise 49 bindi.
İstanbul'da tüfekle bıldırcınavlayanların yanısıra bu kuşu atmaca (Accipiter nisus) ile avlayanlarda vardı. Bütün yırtıcı kuşlarda olduğu gibi atmacanın da dişisierkeğinden daha iri ve güçlü olduğundan, bu iş için dişi atmacakullanılırdı. Atmacayla bıldırcın avcılığı 1970'li yıllara kadar Haramidere' de sürüyordu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder